Tüketici Satın Alma Karar Verme Süreci

                                                Şekil : Alıcı Karar Verme Süreci 

İhtiyaçların fark edilmesi aşamasında müşteri bir sorun ya da gereksinimin farkına varır. Pazarlama programları, içsel ya da dışsal bir saik (güdü) nedeniyle müşterinin ihtiyaç duyabileceği bilgileri içerebilir. 

Hedef pazarların nasıl, nereden ve kimden bilgi edineceği önem arz etmektedir.

Tüketici alternatif değerlendirmesi aşamasında aralarından seçim yapabileceği çeşitli seçenek ve markaları değerlendirir. 

Burada en önemli olan nokta, hangi seçeneklerin (rakiplerin) değerlendirmeye alındığıdır. Bu esnada pazarlamacı, müşterinin oltanın ucundaki balık gibi markayla çekilmesi gerektiğini bilir. Ve sonuç olarak/nihayet, başarılı bir alımdan duyulan memnuniyet ya da memnuniyetsizliğin müşterinin bağlılığını, ürünle ilgili yorumlarını ve dolayısıyla gelecek satışları etkileyeceğini bilir. 

Philip Kotler & Nancy Lee - Kamu Sektöründe Pazarlama - MediaCat - 2007

İşletmeler İle Kamu Kurumları Arasındaki Farklılıklar

İşletmelerle kamu kuruluşları arasında pek çok karşıtlık bulunmaktadır. Bu farklılıkları şu şekilde sıralamak mümkündür :

• Kamu kuruluşları genellikle tekeldir; işletmeler ise rekabetçi pazarlarda yer alırlar. 
• Devlet, yurttaşların çıkarlarına hizmet etmek için kurulmuştur; işletmeler ise yatırımcıların kârlarını arttırmayı amaçlamaktadır. 
• Siyasi liderler seçim bölgelerindeki seçmenlerin çıkarlarını yansıtırlar; iş dünyasının liderleri ise yönetim kurullarına karşı sorumludurlar. 
• Hükümetlerin faaliyetleri kamunun göz önünde cereyan eder ve medyadan çok fazla ilgi görürken; işletmelerin faaliyetleri medyadan korunur ve kamunun, hükümetin ya da medyanın değerlendirilmesinden izole şekilde gerçekleşir.
• Yurttaşlar büyüklük, etki ve güç açısından değişen çıkar gruplarına aittir; şirketler ise çıkarlarını lobiciler yoluyla ve doğrudan siyasi liderlerden elde eder. 
• Günümüz demokrasilerinin çoğunda yurttaşlarda devlete karşı güçlü bir güvensizlik vardır; yurttaşlar yanlış bilgilendirilmekte ve düşük katılım göstermektedirler. Yatırımcılar ve şirket yöneticilerinin ise girişimlerine büyük ilgileri vardır. 
• Devlet birimlerinin genellikle yeterince anlaşılmamış yetkileri ve eylem alanları vardır. İşlevleri dikkat çekici biçimde rastgele yerine gelir ve diğer birikimleriyle çakışır ve tekrarlanır. İşletmelerin ise iş gücü ve organizasyonel işlemler için belirli bölümleri vardır. 
• Yurttaşlar siyasi liderlerin hareketlerini seçimler, kamuoyu yoklamaları ve medyada yer alan hikayelerle denetlerken, işletme yöneticileri nihayetinde sadece kendi yönetim kurullarına hesap vermek durumundadırlar. 
• Devlet yavaş çalışır ve karşılıklı denetime, aleni duruşmalara, kurumlar içi çatışmalara, veto güçlerine tâbidir. İşletmelerin faaliyetleri ise, alınacak kararlar üst düzey yöneticilerin ya da yönetim kurullarının etki alanına girdikten sonra hızlıdır. 
• Devlet faaliyetleri genellikle yeterince finanse edilemez. İşletmeler ise, kabul edilebilir bir kâra ulaşılacağını gösterdiklerinde ihtiyaç duydukları fonları alabilir.
• ABD'de devlet; üç federal kola, 50 eyalete ve tahminen çakışan sorumlulukları olan 83.000 yerel idareye bölünmüş durumdadır. Şirketler ise CEO ya da yönetim kurulu düzeyinde bir elde toplanmış merkezî faaliyete eğilimlidir.
• Devlet hayatın hemen hemen tüm alanlarıyla ilgilenmek durumundadır; şirketler kendir ürettikleri hizmet ve ürünlere odaklanır. 
• Devletler kaynakları dağıtır, yeniden dağıtır ve düzenlerken; şirketler esas olarak kaynak üretir ve dağıtır.

Bu bilgiler; Philip Kotler ve Nancy Lee yazarlığında hazırlanmış 'Kamu Sektöründe Pazarlama' isimli kitaptan alınmıştır. 

MediaCat Yayınları - 2007

Pazarlama Bilimindeki Önemli İnsanlar Dizini

1.  A (Parsu) Parasuraman

2.  Adrian Payne

3.  Al Reis

4.  Christian Grönroos

5.  David Bruce Montgomery

6.  Don Edward Schultz

7.  Earl S. Fullbrook

8.  Elizabeth C. Hirschman

9.  Evert Gummesson

10.                Frederick E. Webster, Jr.

11.                Frederick F. Reichheld

12.                Gerald Zaltman

13.                Icek Ajzen

14.                Jagdish N. Sheth

15.                John Gaski

16.                John T. Cacioppo

17.                Kevin Lane Keller

18.                Kusum L. Ailawadi

19.                Leon Festinger

20.                Louis W. Stern

21.                Malcolm P. McNair

22.                Morris Holbrook

23.                Richard P. Bagozzi

24.                Robert D.W. Bartels

25.                Robert M. Morgan

26.                Shelby D. Hunt

27.                Stephen L. Vargo

28.                Theodore Levitt

29.                Thomas H. Davenport

Bu liste, ''Pazarlama Biliminde 29 İnsan 29 Kavram'' isimli kitaptan alınmıştır. 

Editör M. Özgür Güngör

2013 - Beta

Turizm Talebinin Özellikleri

-       Turizm talebi bağımsız bir talep niteliğindedir.

-       Turizm talebi çok yönlü özellikler taşır.

-       Turizm talebi harcanabilir gelirin kullanılmasıyla ilgilidir.

-       Turizm talebi için ikame olanaklarının fazla olması, turistik tüketim tercihlerine ekonomik, sosyal, politik ve mali nitelikteki faktörlerin etki etmesi talep eksikliğinin yüksek olmasına neden olur.

-       Turistik tüketime konu olan ürün ve hizmetler arasında bir rekabet vardır.

-       Turizm talebi ekonomideki lüks ve kültürel nitelikteki diğer mal ve hizmetlerle de rekabet halindedir.

-       Turistik hareketler belirli mevsimlerde yoğunlaştığı için, turizm talebi çoğunlukla dönemsel özellik taşır.

UNWTO tarafından kullanılan turizm ile ilgili tanımlar

Turizm : Normalde yaşadıkları yer dışında sürekli 1 yıldan uzun olmamak koşuluyla eğlence, iş ve diğer amaçlarla yapılan seyahat ve konaklama faaliyetleridir.

İç turizm : Ülke vatandaşlarının ülke içinde yaptıkları seyahatlerdir.

Uluslararası turizm : Yabancı ülkelere yapılan ziyaretler ve yabancı ülkelerden gelen ziyaretçileri kapsar.

Turistler : Ziyaret edilen yerde en az bir gece konaklama yapan ziyaretçilerdir. Bunlar kurvaziyer gemiler, trenler ya da yatlardaki yolcuları da kapsar.

Günübirlikçiler : Ziyaret edilen yerde geceleme yapmayan ziyaretçilerdir.

SOSYAL İHTİYAÇLAR KURAMI

Sosyal ihtiyaçlar kuramına göre ihtiyaçlar 

-       Normatif

-       Hissedilen

-       İfade edilen

-       Karşılaştırmalı

-       Oluşturulan

-       Sahte

-       Değişken

Normatif ihtiyaçlar için niceliksel değerler kullanılır.

Hissedilen ihtiyaçlar kişinin düşüncelerine ve yapmak istediklerine dayalıdır.

İfade edilen ihtiyaçlar insanların bilfiil katıldıkları aktivitelerdir. İfade edilen ihtiyaçlar, hissedilen ihtiyaçların eyleme geçirilmesidir.

Oluşturulan ihtiyaçlar; katılımcıların herhangi bir soru sormadan, istek belirtmeden ya da bilgisi olmadan katılmayı kabul ettikleri ve tamamıyla boş zaman etkinliğini sunan işletmeler tarafından belirlenen programlar, hizmetler ya da aktivitelerdir.

Sahte ihtiyaçlar gereksiz şekillerde oluşur. Tam anlamıyla olmazsa olmaz ihtiyaçlar değildir.

Değişen ihtiyaçlar; her insanın ihtiyaçları olmasına rağmen, bu ihtiyaçları bireyin bulunduğu yaşam evresine göre farklılık göstermesidir.

Temel ve tamamlayıcı ihtiyaçlar; birincil ve ikincil ihtiyaçlar olarak 2’ye ayrılır.

    1. Birincil ihtiyaçlar; insanın yaşamını devam ettirebilmek ve gerekli etkinlikleri yapabilmek için yemek, içmek, sıcaktan ve soğuktan korunmak, dinlenmek, uyumak gibi ihtiyaçları kapsar.

    2. İkincil ihtiyaçlar; düşünce ve duygularla ilgili, sosyal ve psikolojik ihtiyaçlardır. Takdir görme, görev sorumluluğu, hissetme, iddia etme, şefkat duyma, yarışma, sahip olma, yakınlık kurma gibi ihtiyaçları kapsar.